
Porque pa realizar los mios suaños, quiero tar despierta. Quiero algamar la lluna, pero si nun puedo, nun voi quedame quieta. Llucharé y llucharé hasta quemame les manes escalando hasta lo cimero de les mios posibilidaes. Y si esbario, llevántome otra vez y vuelvo a entamar. Y si namás me quedo contigo, ente los dos llegaremos mui alto, lo más alto que podamos, lo más alto que mos dexen. Y esi sedrá’l nuesu techu, la nuesa cume. La tierra que mos arrodie sedrá nuestra porque la queremos, sedrá nuestra porque la amamos. Y naide podrá dicir… que nun soi yo, que nun somos nosotros. ¿Quién sabe lo que pasará dempués?
Eso yá nun importa. Si namás me quedo contigo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario